Ο στραβισμός είναι μια πολύ κοινή πάθηση της παιδικής ηλικίας που αγγίζει το 4% του γενικού πληθυσμού και αντιμετωπίζεται συντηρητικά ή χειρουργικά κατά περίπτωση.

Υπάρχει σημαντική ποικιλία στραβισμικών παρεκκλίσεων (π.χ. συγκλίνων, αποκλίνων ή κάθετος στραβισμός) με κοινά στοιχεία τόσο το αισθητικό πρόβλημα όσο και τις λειτουργικές δυσκολίες που δημιουργούνται στην παιδική όραση.

Το μάτι που στραβίζει σε ένα παιδί, βαθμιαία «τεμπελιάζει», παύει δηλαδή να βλέπει καθαρά ακόμα και με τη βοήθεια γυαλιών. Το γεγονός αυτό είναι πρακτικά μη ανατάξιμο μετά την πρώτη δεκαετία της ζωής και το «τεμπέλικο» μάτι θα παραμείνει «τεμπέλικο» εφόρου ζωής. Η άμεση διάγνωση και η σωστή αντιμετώπιση βοηθούν στο να αποφευχθεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Η αμβλυωπία, το “τεμπέλικο” δηλαδή μάτι, δεν προκαλείται μόνο από το στραβισμό. Μεγάλες διαφορές στην διαθλαστική κατάσταση των δύο ματιών όπως μονόπλευρη υψηλή συγγενής μυωπία και καταστάσεις που εμποδίζουν το φως να φτάσει στο οπίσθιο τμήμα του ματιού όπως πτώση βλεφάρου, συγγενής καταρράκτης ή άλλες διαταραχές π.χ. συγγενής νυσταγμός, είναι δυνατό σε ένα παιδί να προκαλέσουν αμβλυωπία.

Η διάγνωση και η αιτιολογική θεραπεία αποτελούν  τη βάση της σωστής ιατρικής φροντίδας αυτής της καθόλου σπάνιας διαταραχής, αφού το 7% των ανθρώπων έχουν κάποιο βαθμό αμβλυωπίας που απέκτησαν στην παιδική τους ηλικία.

Η μυωπία, η υπερμετρωπία και ο αστιγματισμός δεν είναι δυστυχώς προνόμιο μόνο των ενηλίκων.

Η όραση ως λειτουργία στον άνθρωπο αναπτύσσεται από τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Έτσι, η εύπλαστη οπτική λειτουργία των παιδιών απαιτεί τον ακριβή αντικειμενικό έλεγχο και τη χορήγηση διορθωτικών γυαλιών εάν κριθεί αναγκαίο.

Ο  προληπτικός παιδοφθαλμολογικός έλεγχος θα πρέπει να γίνεται στη γέννηση του παιδιού, στο πρώτο έτος, στο τρίτο έτος, στο πέμπτο και στη συνέχεια προληπτικά κάθε χρόνο.

>Συγγενής απόφραξη ρινοδακρυϊκού συστήματος

Αποτελεί μια κοινότατη κατάσταση αφού συναντάται στο 5-6% των νεογέννητων. Οφείλεται σε ατελή διάπλαση του συστήματος που παροχετεύει τα δάκρυα προς τη μύτη με αποτέλεσμα τα δάκρυα να λιμνάζουν και να επιμολύνονται, οπότε η έκκριση γίνεται πυώδης.

Στο 90% των περιπτώσεων και μέσα στους 6 πρώτους μήνες της ζωής επέρχεται αυτόματη διάνοιξη και ίαση. Μετά την ηλικία αυτή είναι πιθανό να απαιτηθεί καθετηριασμός του ρινοδακρυϊκού πόρου, που σε κάθε περίπτωση είναι καλό να πραγματοποιείται μεταξύ του 8ου και 12ου μήνα.

>Συγγενής Καταράκτης και Συγγενές Γλαύκωμα

Ο καταρράκτης και το γλαύκωμα παρουσιάζονται σπάνια στα παιδιά. Η ύπαρξή τους όμως μπορεί να αποβεί καταστροφική για την εύπλαστη παιδική όραση, αν δεν αντιμετωπισθούν άμεσα είτε συντηρητικά είτε, συνήθως, χειρουργικά.

>Συστηματικές Παθήσεις με οφθαλμολογικές εκδηλώσεις

Ποικίλες συγγενείς και κληρονομικές ή μη παθήσεις και σύνδρομα που αφορούν τον εγκέφαλο, τα οστά, το μεταβολισμό διαφόρων ουσιών, κ.α., έχουν χαρακτηριστικά ευρήματα από τα μάτια. Η συνεργασία του παιδοφθαλμίατρου με τον παιδίατρο και τον παιδονευρολόγο είναι καθοριστικής συχνά σημασίας, στην διάγνωση και τη θεραπεία των παθήσεων αυτών. Παραδείγματα τέτοιων νοσημάτων είναι η νευροϊνωμάτωση, το σύνδρομο Down, το σύνδρομο Crouzon, η γαλακτοζαιμία, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η μεσογειακή αναιμία, ο σακχαρώδης διαβήτης, η μηνιγγίτιδα, ο υδροκέφαλος και πολλές ακόμη. Το παιδοφθαλμολογικό τμήμα του ΟΦΘΑΛΜΟΛΟΓΙΚΟΥ ΑΘΗΝΩΝ είναι σε άμεση επικοινωνία με τους θεράποντες παιδιάτρους και παρέχει κάθε είδους εξειδικευμένη συμβουλευτική υποστήριξη σε γονείς και ιατρούς.

>Παθήσεις του Οπισθίου Τμήματος του Οφθαλμού

Ένας μεγάλος αριθμός παθήσεων των ματιών είτε υπάρχουν από τη γέννηση είτε αναπτύσσονται στα πρώτα χρόνια της ζωής είναι δυνατό να διαγνωσθούν έγκαιρα μόνο από τον ειδικό, ώστε αν απαιτείται οποιαδήποτε μορφή θεραπείας αυτή να εφαρμοσθεί άμεσα. Η νόσος του Coats, η αμφιβληστροειδοπάθεια της προωρότητας, η τοξοπλάσμωση, η αμαύρωση του Leber, είναι μερικά παραδείγματα τέτοιων παθήσεων.

>Οφθαλμολογικές λοιμώξεις στα παιδιά

Τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευπαθή στην ανάπτυξη ήπιων λοιμώξεων, όπως είναι οι επιπεφυκίτιδες και οι βλεφαρίτιδες ή και σοβαρότερων λοιμώξεων όπως η δακρυοκυστίτιδα ή η κυτταρίτιδα του οφθαλμικού κόγχου που θα απαιτήσουν εισαγωγή σε νοσοκομείο και χορήγηση ενδοφλέβιας αντιβιοτικής αγωγής.